Σχολική Φοβία

Αρκετά παιδιά, στα πρώτα χρόνια του δημοτικού σχολείου,
εμφανίζουν μια άρνηση για το σχολείο, που μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Η άρνηση αυτή μπορεί να οφείλεται:

• Σε κάποιον πραγματικό λόγο, όπως μια άσχημη εμπειρία στο σχολείο με συμμαθητή ή δάσκαλο.
• Σε υπερβολική πίεση που ασκούν οι γονείς για τα μαθήματα και τις σχολικές επιδόσεις.
• Σε κάποια αρνητική στάση των γονιών απέναντι στο σχολείο, που χωρίς να το θέλουν την προβάλλουν στο παιδί.
• Στην υπερβολική εξάρτηση και στο άγχος αποχωρισμού από τους γονείς εκ μέρους του παιδιού.
• Στο άγχος που μπορεί να προκαλέσει η σύγκριση με άλλα αδέλφια.

Αν επιμείνει αυτή η άρνηση και δεν αλλάξει κάτι στην στάση των γονιών, τότε μπορεί να εξελιχθεί σε σχολική φοβία. Αυτή εμφανίζεται με συμπτώματα έντονου άγχους και πανικού, αλλά και με σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, πόνοι στην κοιλιά και εμετός. Το παιδί αρνείται έντονα να πάει σχολείο. Τα παιδιά που αναπτύσσουν σχολική φοβία (στην πλειοψηφία τους αγόρια) συνήθως είναι πολύ εξαρτημένα από την οικογένεια, είναι συνεσταλμένα στις κοινωνικές τους συναναστροφές και μπορεί να έχουν και άλλες φοβίες, όπως αγοραφοβία και φόβο για το σκοτάδι. Στο σπίτι μπορεί να αντιδρούν με θυμό και να ταλαιπωρούν πεισματικά τους γονείς. Πολύ συχνά, σε αυτά τα παιδιά παρατηρείται μια δύσκολη σχέση με τον πατέρα, που είτε είναι υπερβολικά αυστηρός, είτε απουσιάζει. Η σχολική φοβία δε σχετίζεται με τη νοημοσύνη ή με τη σχολική επίδοση και πολλές φορές, τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν μέση ή ανώτερη νοημοσύνη και τα καταφέρνουν στα μαθήματα. Στην εφηβεία, η σχολική φοβία μπορεί να εμφανιστεί με πολλά σκασιαρχεία.
Η σχολική φοβία αντιμετωπίζεται κατάλληλα από ειδικούς ψυχολόγους, που συνήθως δουλεύουν με όλη την οικογένεια. Ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, είναι απαραίτητη η αλλαγή στάσης των γονιών απέναντι στο παιδί και στο σχολείο, ώστε να αντιμετωπιστεί ο φόβος του παιδιού.